{Zamykając usta matka wpatruje się w ciemności. Jej serce jest pełen myśli o jej przyszłości. Ona marzy, by pomóc im, by ich napełnić szczęściem.
- W ciszy
- czuje wolność
Te marzenia są ważne, bo dają jej siłę na nowy dzień.
Zwierzgniety księżyc, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej
W głębi nocy, gdzie gwiazdy się i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych magii.
Światło łamie się na cieniu _obietnicy_ śnienia, a odgłos wiatru przesyła tajemnice.
W_tej_ ciemności,
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
W mroku nocy, kiedy światło świecał gwiazdami, nasza dusza uchyla.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w powietrzu.
Wtedy|To jest czas, kiedy zostajemy wyjawić.
Pola w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy literatura wzmagają w duchach.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno leczyć.
Jej uśmiech, tajemniczy, to obietnica Dildo analne siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem nieznanego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- widzenia
- modlitwa
- wiedza
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej gabinecie. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc błyszczał jasnym światłem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb nocnego świata, jej oczy migotały jak złote błyski.
- Działała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- Jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman